den brysomme mannen

DEN BRYSOMME MANNEN -

Gönderen kısmına haz yazıp, tadına baktığın kekin kokusunu sana yollamak istedim Andreas. Bir türlü beceremedim. O delikten belki geçemedik ama en çok biz bildik diğer tarafı. Gözümüzü alan sadece ışıktı ve görünen yerim sadece ayakkabılarım.. Kapının boyu yetmeyip yere değemezken, adımlarımı takip edip sesin ardından gelen sen, beni durduğum yerde buldun. Tavanda ardışık yüzlerce ampül neyi aydınlatır umrumuzda mı vajinamsı delikten sızan ışık, oradan geçen melodi ve taşınan koku varken. Şimdi zaman kapattı aydınlık tünelimizi ama hala sıcak çikolata çekiyor canım. Ben, senin hiç bilmediğin yerden; benim seni hep bulmak istediğim yere doğru hoşgeldin yazıyorum büyük dertlerle, beyazın üstüne.

ALICI : Andreas

wolfsbergen

WOLFSBERGEN -

Dipte duvara yaslanmış bardak ne kadar sıkıcıdır. Çekmecenin en altında, üstündekilerle beraber duran atlet.. Hep önündekiler kirlenir, sen arkada beklerken, sonra temizlenip yine önüne gelirler. Peki en sonda kalan seni kirletip temizleyen nedir? Durmak ve beklemek. Nerede ve niye? Eli kalem yaşlı bir adam.. Eşinin ölümünden sonra aile fertlerine yollanan farklı mektuplar.. Zamanın dibinde ya da en altında duran hayatı.. Beklediği şey ölüm, durduğu yer kendi.. Kirlenen bardaklar ve insanlar kadar kalabalık önü, yoğun. Yaslandığı halinden beklediği güne bir ithaf; duruşu, sessiz ve narin.