Eli mahkum, hücresine demirli aklın her fikri, parmaklığın arkasında meydan bulmalı. Geçmişini kolaçan eden hafızan, ebedi bir rahatsızlığın irini ve beklenmedik sorunlar için üretilen, sonunu yadırgayan ümitler ise çoktan tükenmek üzere. Elini sıkınca yumruk olması; insanın değil, doğanın suçu. Bütün hesaplar benden ve bütün kahveler çok acı.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder